Hoefkatrol
Hoefkatrolontsteking
De meeste problemen met de voorbenen van het paard, ontstaan doordat het paard links- of rechtsgebogen is en door het berijden van het paard daarin bevestigd wordt. Het natuurlijke evenwicht van het paard ligt voor 3/5 gedeelte op de voorhand. Door het paard eenzijdig te overbelasten ligt een blessure voor de hand. Ruiters rijden, meestal onbewust, door in de buiging die het paard het makkelijkste aanneemt. Ruiter en paard komen dan in een neerwaartse spiraal terecht. Het paard gaat kreupel lopen, of wordt onhandelbaar tijdens het rijden of staakt zelfs en wil helemaal niet meer lopen, laat staan werken.
Vaak wordt bij klinisch of röntgenologisch onderzoek door een dierenarts, hoefkatrolontsteking gediagnostiseerd. De medicijnen die voorgeschreven worden en zelfs de zogenaamde zenuwsnede, verhelpen het probleem niet.
De trainingsmethode die ik geleerd heb en toepas is simpel. Het constateren van de natuurlijke buiging van het paard, dientengevolge het paard rechtrichten en voorwaarts rijden. Er is over deze methode veel te doen geweest, maar ik heb tijdens het trainen van paarden die door de dierenarts röntgenologisch en klinisch hoefkatrolonsteking gediagnosticeerd zijn, bewezen dat het werkt. Diverse ‘afgeschreven’ en door de eigenaren weer van de verzekering teruggekochte paarden, hebben door middel van deze methode nog jarenlang zonder te kreupelen hun werk gedaan. Er is een dvd beschikbaar waarop de trainingen staan van een paard met klinische hoefkatrol. De eigenaresse had hem van de verzekering teruggekocht, omdat ze geen afscheid van hem wilde nemen. Hij kwam, zoals we dat zeggen, op drie benen uit de trailer bij mij aan. Na drie maanden training, zonder medicijnen, won hij bij de Regionale Keuring van de KWPN een eerste premie en kwam weer op stal terug met het oranje lint.
Overigens ben ik van mening, dat heel veel rijtechnische problemen en gedragsproblemen tijdens het rijden met deze methode op te lossen zijn. Te denken valt aan, bokken, steigeren en staken tijdens het werk, het beetpakken van één kant van het bit, het tandenknarsen, de tong over het bit gooien, overmatig zweten en noem maar op.